Petugo(-de-fourèst)
Drymochloa sylvatica
Poaceae Graminaceae
Nom en français : Fétuque des bois.
Descripcioun :La petugo-de-fourèst trachis en mato dins li séuvo fresco de mountagno. Li fueio soun larjo de 4 à 14 mm, quàsi lisco e proun plegadisso. La paumo èi pulèu claro emé d'espigueto de 5 à 8 mm emé 2 à 5 flour. Li lemma soun pouchudo mai pas barbudo. Lou gènre Drymochloa se destrìo de Festuca qu'a de fueio sènso auriheto (fotò).
Usanço :Es uno bono planto pasturiero.
Port : Grando erbo
Taio : 0,5 à 1,2(2) m
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Drymochloa
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 10 à 15 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Jun à avoust
Liò : Faio
- Blachiero
- Fourèst fresco
- Mountagno mejano
Estànci : Mountagnard à Subaupen
Couroulougi : Éuropenco
Ref. sc. : Drymochloa sylvatica (Pollich) Holub, 1984
(= Festuca altissima All., 1789 )
Argelas
Ulex parviflorus
Fabaceae Leguminosae
Àutri noum : Argieras, Argela, Argeiras, Argeirau.
Noms en français : Ajonc à petites fleurs, Ajonc de Provence.
Descripcioun :L'argelas trachis dins li colo secarouso de basso Prouvènço mounte ié flouris tre l'ivèr. Es uno planto proun pougnènto amé de pichòti flour jauno groupado pèr tres. Lou "calice" èi francamen di dos partido emé de sepalo peludo.
Usanço :Li flour soun manjadisso, adoubado en boutoun coume de tapeno. Au contro, la planto es empouisounanto que caup d'alcalouïde.
Port : Aubret
Taio : 0,3 à 1,5 m
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Ulex
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Ordre : Fabales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 0,5 cm
Flourido : Printèms
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Febrié à abriéu
Liò : Garrigo
- Roucaio
- Tepiero seco
- Champino
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano-Nord-Ouèst
Ref. sc. : Ulex parviflorus Pourr., 1788